Eerste weken
Door: Jochem Overduin
Blijf op de hoogte en volg Jochem
05 November 2014 | Australië, Melbourne
Jaja, het werd maar eens tijd om mensen op de hoogte te houden van wat ik nou aan het doen was hier in Australia. Na twee weken heb ik mn eerste internetcafeetje gevonden, dus dan moet het maar he!
Aangezien ik de eerste twee weken al zoveel heb meegemaakt, je bent tenslotte aan de andere kant van de wereld waar vrij veel anders gaat en zeker de cultuur een hele grote omslag heeft, ga ik proberen het kort en beknopt te houden.
De reis hier naar toe viel mee. Het is meer een mentale kwestie. Aangezien ik thuis nog niet het besef had dat ik 8 maanden aan de andere kant van de wereld zou zitten en dat hier een 'zware' reis inclusief bij dit tripje zit, had ik het psychologische spelletje niet meegespeeld. De eerste 11 uur in het vliegtuig was wel even een goede proef voor je geduld, maar toen we in Thailand aankwamen ging de reis erg snel. Het was 4 uur Nederlandse tijd s'nachts in Bangkok en plaatselijk 10 uur s'ochtends. Ondanks dat ik geen oog dicht had gedaan de eerste vlucht had ik gevoel dat het 6 uur s'avonds was. De eerste proef had ik dus al gewonnen. De tweede vlucht naar Taipei werd toch wel iets zwaarder, maar aangezien deze vlucht maar 4 uur duurde, had ik maar 1 uurtje geslapen en toen kwamen we in het vieze Taipei aan. Hier hadden we een tussenstop van 11 uur lang. We gingen daarom naar een hotel, met een sightseeing door Taipei. Ik hoorde uiteindelijk dat wij niet de beste buurt hadden gezien, maar het was het typische beeld van een vieze Aziatische straat met om de 2 meter een noodle winkel. Gelukkig was het hotel wel erg schoon waar ik dan toch ook snel 5 uur heb geslapen. De laatste vlucht van 10 uur lang had ik helaas 4 stoelen voor mezelf waardoor ik languit kon gaan slapen in het vliegtuig. Misschien was dit de sleutel voor het mentale spelletje :).
Goed, in Sydney aangekomen hebben we gelijk het Opera house bekeken om thuis iedereen gerust te stellen dat we waren aangekomen. Daarna gelijk doorgereden naar het hostel. Hier een beetje kunnen acclimatiseren en toen gelijk de grote oceaan maar ingesprongen. Hierna begon je toch wel een beetje te voelen dat je een jetlag had. Na een presentatie van 2 uur lang moest ik wakker worden gemaakt door de presentator. De eerste echte dag in Sydney was de regeldag van Australian Backpackers. Iedereen weet hoe het is om met een groep van 30 man bankpasjes aan te vragen, simkaarten aan te vragen, autoverkopers aan te horen, zorgverzekeringen af te sluiten enz. Juist, dat is heel erg slopend, zeker met een jetlag. Dat was dus niet de meest zonnige dag voor mij, ondanks dat het 32 graden was. s'Avonds eindelijk de eerste biertjes met locals kunnen drinken. Hier gelijk wat adressen opgedaan om ergens te kunnen slapen. Zo zit elke Australier in elkaar, gastvrij en sociaal. Je kent iemand nog geen 5 minuten of je hebt al een adres om ergens te kunnen slapen. Dit zorgt toch wel voor een warmer welkom. De tweede dag had iedereen op het programma om naar de blue mountains te gaan. Aangezien dat weer betekende om 6 uur s'ochtends aan het ontbijt te zitten, sloegen 2 andere gasten en ik dit even over. Wij gingen toch liever Sydney weer in om daar over onze jetlag heen te komen en om de stad op ons eigen tempo te bekijken. Een goeie dag om bij te komen dus. Derde dag gingen we wandelen met de groep en daarna het strand op. Je hebt in Sydney ongeveer 100 stranden als het niet meer is, met alles hetzelfde ongeveer. Strak blauwe zee (voor mij) en een oneindig zicht op de grote oceaan wat toch wel adembenemend mooi is. Vierde dag gingen we 'stand up peddling' doen. Staan op een surfplank en een beetje roeien. Superspanend. Uiteindelijk ben ik maar op mn bord gaan liggen dobberen en wachten totdat de tijd om was. Ook geen overbodige luxe. De laatste dag met de groep was toch wel een van de vetste, surfen! We begonnen natuurlijk niet bij de hoge golven, dus in een rustige baai begonnen we met oefenen. Eerst op het strand de techniek. Na dit een paar keer droog te hebben geoefend mochten we het water eindelijk in. Ik moet zeggen dat ik geen natuurtalent hierin ben, maar het na een stuk of tig keer te hebben geprobeerd heb ik toch wel stuk of 10 golfjes mee kunnen pakken. Ook werd er een prijs uitgedeeld wie er nog het mooiste kunststukje deed op de plank. Helaas had ik niet gewonnen met mijn 3dubbele flipflop en achteruitsalto op de plank. Volgende keer moet ik toch meer uit de kast halen. Na de eerste vijf dagen met de groep waren we vrij om te gaan waar we wilden. Uiteindelijk bleef ik nog een aantal nachten in hetzelfde hostel om het een ander te regelen voor hierna. Onder andere had ik in een 'sollicitatiegesprek'. Papiertje invullen en luisteren dat je op oproepbasis misschien ooit een keer kan gaan werken is toch niet de zekerheid die je als arme backpacker wilt. Toen moest er een vervolgplan worden bedacht. Dit werd toch doorreizen naar Melbourne, daar werk zoeken en dan een autootje kopen en langs de oostkust gaan reizen. De eerste stap is ondertussen al genomen, naar Melbourne reizen. Dit hebben we liftend gedaan. Op een site stond een advertentie of er 3 mensen waren die met iemand mee wilde rijden naar Melbourne vanaf Sydney. Aangezien ik met twee andere vrienden vanuit het hostel naar Melbourne wilde was dit een mooi aanbod. Op de kaart is Melbourne naar Sydney niet heel ver, maar uiteindelijk werd het een reisje van 11 uur met een overnachting in de wilde natuur. Hier de eerste levende kangeroos gespot. Dood had ik ze een stuk of 50 keer gezien langs de snelweg, maar daar is toch niet zo heel veel aan. In Melbourne zelf is niet zo heel veel te zien. Het is een beetje een saaie stad waar je niet weet waar je moet beginnen om iets te bekijken. Musea trekt ons niet heel erg, het chillen in het park wel. Wel was er gisteren het grootste evenement van Australie in Melbourne: paardenracen. Super leuk. De hele staat Victoria was vrij en heel Australie is smiddags vrij om de race voor de buis te bekijken. Heel Melbourne lag dus op z'n gat. Vanaf nu toch maar echt een baan gaan zoeken een ander hostel zoeken. Het vakantie houden is leuk, maar elke dag alleen maar chillen wordt je toch wel een beetje zat, hoe raar het ook klinkt! Maar een beetje ritme in je leven is vaak wel fijn voor een aantal weken. Ook is het werk nodig, aangezien Australie 3 keer zo duur is als Nederland. Van een kratje bier van $50 (39 euro) geniet je dan ook minder.
Goed, mooi lang verhaal. Hoop dat er een beetje structuur in zit omdat mijn concentratieboog tegenwoordig ook niet langer duurt dan die van een goudvis.
Hopelijk kan ik binnenkort weer snel een nieuw verhaal er op zetten, maar wanneer dat wordt weet ik nog niet.
Wanneer je mij wilt bereiken hier kan dat op mijn nieuwe telefoonnummer: 061 (0)4 12968591
Mijn skype naam is gewoon JochemOverduin.
Hopelijk heb ik jullie genoeg geinformeerd en geamuseerd ;)
See ya later mates! x Jochem
Aangezien ik de eerste twee weken al zoveel heb meegemaakt, je bent tenslotte aan de andere kant van de wereld waar vrij veel anders gaat en zeker de cultuur een hele grote omslag heeft, ga ik proberen het kort en beknopt te houden.
De reis hier naar toe viel mee. Het is meer een mentale kwestie. Aangezien ik thuis nog niet het besef had dat ik 8 maanden aan de andere kant van de wereld zou zitten en dat hier een 'zware' reis inclusief bij dit tripje zit, had ik het psychologische spelletje niet meegespeeld. De eerste 11 uur in het vliegtuig was wel even een goede proef voor je geduld, maar toen we in Thailand aankwamen ging de reis erg snel. Het was 4 uur Nederlandse tijd s'nachts in Bangkok en plaatselijk 10 uur s'ochtends. Ondanks dat ik geen oog dicht had gedaan de eerste vlucht had ik gevoel dat het 6 uur s'avonds was. De eerste proef had ik dus al gewonnen. De tweede vlucht naar Taipei werd toch wel iets zwaarder, maar aangezien deze vlucht maar 4 uur duurde, had ik maar 1 uurtje geslapen en toen kwamen we in het vieze Taipei aan. Hier hadden we een tussenstop van 11 uur lang. We gingen daarom naar een hotel, met een sightseeing door Taipei. Ik hoorde uiteindelijk dat wij niet de beste buurt hadden gezien, maar het was het typische beeld van een vieze Aziatische straat met om de 2 meter een noodle winkel. Gelukkig was het hotel wel erg schoon waar ik dan toch ook snel 5 uur heb geslapen. De laatste vlucht van 10 uur lang had ik helaas 4 stoelen voor mezelf waardoor ik languit kon gaan slapen in het vliegtuig. Misschien was dit de sleutel voor het mentale spelletje :).
Goed, in Sydney aangekomen hebben we gelijk het Opera house bekeken om thuis iedereen gerust te stellen dat we waren aangekomen. Daarna gelijk doorgereden naar het hostel. Hier een beetje kunnen acclimatiseren en toen gelijk de grote oceaan maar ingesprongen. Hierna begon je toch wel een beetje te voelen dat je een jetlag had. Na een presentatie van 2 uur lang moest ik wakker worden gemaakt door de presentator. De eerste echte dag in Sydney was de regeldag van Australian Backpackers. Iedereen weet hoe het is om met een groep van 30 man bankpasjes aan te vragen, simkaarten aan te vragen, autoverkopers aan te horen, zorgverzekeringen af te sluiten enz. Juist, dat is heel erg slopend, zeker met een jetlag. Dat was dus niet de meest zonnige dag voor mij, ondanks dat het 32 graden was. s'Avonds eindelijk de eerste biertjes met locals kunnen drinken. Hier gelijk wat adressen opgedaan om ergens te kunnen slapen. Zo zit elke Australier in elkaar, gastvrij en sociaal. Je kent iemand nog geen 5 minuten of je hebt al een adres om ergens te kunnen slapen. Dit zorgt toch wel voor een warmer welkom. De tweede dag had iedereen op het programma om naar de blue mountains te gaan. Aangezien dat weer betekende om 6 uur s'ochtends aan het ontbijt te zitten, sloegen 2 andere gasten en ik dit even over. Wij gingen toch liever Sydney weer in om daar over onze jetlag heen te komen en om de stad op ons eigen tempo te bekijken. Een goeie dag om bij te komen dus. Derde dag gingen we wandelen met de groep en daarna het strand op. Je hebt in Sydney ongeveer 100 stranden als het niet meer is, met alles hetzelfde ongeveer. Strak blauwe zee (voor mij) en een oneindig zicht op de grote oceaan wat toch wel adembenemend mooi is. Vierde dag gingen we 'stand up peddling' doen. Staan op een surfplank en een beetje roeien. Superspanend. Uiteindelijk ben ik maar op mn bord gaan liggen dobberen en wachten totdat de tijd om was. Ook geen overbodige luxe. De laatste dag met de groep was toch wel een van de vetste, surfen! We begonnen natuurlijk niet bij de hoge golven, dus in een rustige baai begonnen we met oefenen. Eerst op het strand de techniek. Na dit een paar keer droog te hebben geoefend mochten we het water eindelijk in. Ik moet zeggen dat ik geen natuurtalent hierin ben, maar het na een stuk of tig keer te hebben geprobeerd heb ik toch wel stuk of 10 golfjes mee kunnen pakken. Ook werd er een prijs uitgedeeld wie er nog het mooiste kunststukje deed op de plank. Helaas had ik niet gewonnen met mijn 3dubbele flipflop en achteruitsalto op de plank. Volgende keer moet ik toch meer uit de kast halen. Na de eerste vijf dagen met de groep waren we vrij om te gaan waar we wilden. Uiteindelijk bleef ik nog een aantal nachten in hetzelfde hostel om het een ander te regelen voor hierna. Onder andere had ik in een 'sollicitatiegesprek'. Papiertje invullen en luisteren dat je op oproepbasis misschien ooit een keer kan gaan werken is toch niet de zekerheid die je als arme backpacker wilt. Toen moest er een vervolgplan worden bedacht. Dit werd toch doorreizen naar Melbourne, daar werk zoeken en dan een autootje kopen en langs de oostkust gaan reizen. De eerste stap is ondertussen al genomen, naar Melbourne reizen. Dit hebben we liftend gedaan. Op een site stond een advertentie of er 3 mensen waren die met iemand mee wilde rijden naar Melbourne vanaf Sydney. Aangezien ik met twee andere vrienden vanuit het hostel naar Melbourne wilde was dit een mooi aanbod. Op de kaart is Melbourne naar Sydney niet heel ver, maar uiteindelijk werd het een reisje van 11 uur met een overnachting in de wilde natuur. Hier de eerste levende kangeroos gespot. Dood had ik ze een stuk of 50 keer gezien langs de snelweg, maar daar is toch niet zo heel veel aan. In Melbourne zelf is niet zo heel veel te zien. Het is een beetje een saaie stad waar je niet weet waar je moet beginnen om iets te bekijken. Musea trekt ons niet heel erg, het chillen in het park wel. Wel was er gisteren het grootste evenement van Australie in Melbourne: paardenracen. Super leuk. De hele staat Victoria was vrij en heel Australie is smiddags vrij om de race voor de buis te bekijken. Heel Melbourne lag dus op z'n gat. Vanaf nu toch maar echt een baan gaan zoeken een ander hostel zoeken. Het vakantie houden is leuk, maar elke dag alleen maar chillen wordt je toch wel een beetje zat, hoe raar het ook klinkt! Maar een beetje ritme in je leven is vaak wel fijn voor een aantal weken. Ook is het werk nodig, aangezien Australie 3 keer zo duur is als Nederland. Van een kratje bier van $50 (39 euro) geniet je dan ook minder.
Goed, mooi lang verhaal. Hoop dat er een beetje structuur in zit omdat mijn concentratieboog tegenwoordig ook niet langer duurt dan die van een goudvis.
Hopelijk kan ik binnenkort weer snel een nieuw verhaal er op zetten, maar wanneer dat wordt weet ik nog niet.
Wanneer je mij wilt bereiken hier kan dat op mijn nieuwe telefoonnummer: 061 (0)4 12968591
Mijn skype naam is gewoon JochemOverduin.
Hopelijk heb ik jullie genoeg geinformeerd en geamuseerd ;)
See ya later mates! x Jochem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
